Eind 1942 nam de opzichter Beplanting, Parken en Plantsoenen, de heer W.G. Carmiggelt, contact op met de Algemene Vereniging van Volkstuinverenigingen in Nederland (AVVN) voor informatie over de oprichting van een lokale volkstuinvereniging. Reden van de gevoelde behoefte aan volkstuinen vormde niet het luxe probleem van een groeiende vraag door potentiële hobbytuinders, maar de harde realiteit van de oorlog. Niet voor niets schreef de waarnemende burgemeester van Kampen op 14 januari 1943 dat “In verband met de voedselschaarschte het gewenscht is het tot stand komen van volkstuinen te bevorderen en tevens te zorgen, dat de productie zo hoog mogelijk wordt opgevoerd”. Deze zin komt uit een brief, die is gericht aan de pachters van volkstuinen. Het verschijnsel volkstuinder bestond dus al in Kampen. (Mogelijk al vanaf de jaren rond 1800 door toedoen van de eind 18de eeuw opgerichte Maatschappij tot Nut van het Algemeen). In deze brief wordt vanuit de gemeente de zorg uitgesproken over het gebrek aan kennis en inzicht bij deze tuinders. Aangezien het ook in het belang van de volkstuinder werd beschouwd de productie op te voeren, wordt in de brief opgeroepen tot deelname aan een cursus van drie lessen, georganiseerd door de Tuinbouwvoorlichtingsdienst van het Departement van Landbouw en Visserij. Hoewel nog verspreid over de gemeente wordt getuinierd, is tegelijk al sprake van het organiseren van deze volkstuinders. Dit resulteert in de vaststelling van een Reglement der Afdeling Kampen van de AVVN tijdens de algemene ledenvergadering op 12 februari 1943. Uit een lijst van januari 1946 kunnen we opmaken dat zich toen 137 volkstuinders binnen deze afdeling hadden georganiseerd. Dat de jaren na de oorlog mogelijk financieel nog moeilijker waren dan die tijdens de oorlog, zou er wel eens de oorzaak van kunnen zijn dat het aantal leden snel slonk. Begin 1948 telde de afdeling nog maar 28 leden en in de vergadering van 18 maart 1949 werd zelfs besloten de afdeling van 22 leden op te heffen. Kennelijk woog de gevraagde contributie niet op tegen de voordelen, die een afdeling bood aan de verspreid bezig zijnde tuinders.
De behoefte om samen op een kostenbesparende wijze bezig te zijn, bleef bestaan. Daarom werd vier jaar later op 16 januari 1952 de draad opgepakt en de ‘Amateurtuindervereniging te Kampen’ opgericht, opnieuw als afdeling van de AVVN. De licht verbeterde sociale omstandigheden en het zicht op toewijzing van een eigen tuincomplex zullen aan deze hernieuwde oprichting hebben bijgedragen. Begin 1957 wordt langs de Broederbroeksweg nabij de Middenwetering ruim 5 ha. land in gereedheid gebracht voor verpachting aan de volkstuinvereniging, die dan getooid wordt met de eenvoudige maar toepasselijke naam ‘Onze Tuin’. Het pad, dat het huidige tuincomplex doorsnijdt, lag in de jaren vijftig in het vrije veld, als deel van de Broederbroeksweg, exact in het verlengde van het pad langs de nieuwe kinderboerderij in het Groene Hart van Kampen. Alleen de oudere leden zullen zich dit nog weten te herinneren.
